CHIESA ORTODOSSA AUTOCEFALA D'ALBANIA
Kisha Orthodhokse Autoqefale e ShqipërisëPashkë 2009
të lirë nga frika
† Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë
Klerit dhe popullit shpresëtar Orthodhoks,
Bij të shtrenjtë më Zotin,
“Mos kini frikë” (Matth. 28:10)
“Mos kini frikë”, u tha engjëlli i Zotit grave miroprurëse, të cilat i kishte pushtuar “tmerri dhe habia” para varrit të zbrazur. “Sepse e di se kërkoni Jisuin që u kryqëzua. Nuk është këtu, sepse u ngjall, siç pati thënë” (Matth. 28:6).
Pas pak, vetë Krishti i ngjallur “u tha atyre: Mos kini frikë” (Matth. 28:10). E më tej, nxënësve të tij të frikësuar: “Përse jeni të turbulluar? Dhe përse hipin mendime në zemrat tuaja?” (Lluk. 24:38). Dhe duke u treguar shenjat e kryqëzimit në duar dhe në këmbë, i siguroi me praninë e Tij për ngjarjen e mrekullueshme të Ngjalljes së Tij.
“Mos kini frikë!”. Mesazhi i Ngjalljes predikon në mënyrë diakronike lirinë nga çdo gjë që shkakton frikë. Fitorja e Krishtit dërrmoi zotërimin e fuqive demoniake, vendosi një urë mbi ndarjen e madhe që ekzistonte midis Perëndisë dhe njerëzve dhe rivendosi marrëdhëniet midis tyre. Rëndësinë ontologjike të Kryqit dhe Ngjalljes, na e zbuloi me një mënyrë unike apostull Pavli. Jisui u bë njeri dhe e pranoi Pësimin “që të prishë me anë të vdekjes atë që ka pushtetin e vdekjes, domethënë djallin, edhe të shpëtojë të gjithë ata, të cilët për frikën e vdekjes ishin gjithë jetën e tyre nën skllavëri” (Hebr. 2:14-15). Krishti i ngjallur është tashmë fillesa e njerëzimit të ri, “i parëlinduri prej të vdekurve, që të bëhet ai i parë në të gjitha” (Kol. 1:18-22). Me Ngjalljen e Krishtit ka nisur një formë e re ekzistence për njerëzit. Siguria e Ngjalljes, bindja se Atij iu dha “çdo pushtet në qiell dhe mbi dhè” (Matth. 28:19) i çliroi nxënësit e Tij nga çdo lloj frike dhe ankthi. Dhe i transformoi në predikues të guximshëm dhe burrërorë të jetës së re në Krishtin.
“Mos kini frikë!” Në epokën tonë janë shumuar frikërat që kërcënojnë jetën tonë. Madje, kohët e fundit janë acaruar edhe për shkak të vuajtjeve që shkakton kriza ekonomike në tërë planetin. Fobi të reja dhe të vjetra qarkojnë mendjen tonë dhe na e shtrëngojnë zemrën. Brenda kësaj atmosfere të nderë vjen e kremtja e Ngjalljes që të ftojë çdo besimtar në një rrugëtim lirie nga frika:
Nga frika e atyre që janë armiqtë tanë. Nga frika që krijon padrejtësia dhe egërsia e shoqërisë sonë. Nga frika e mëkatit shumëformësh që depërton në qenien tonë dhe na e tjetërson. Nga frika e dhimbjes, e varfërisë, e sëmundjes, e vetmisë, e rreziqeve dhe hidhërimeve që kërcënojnë jetën tonë. Nga frika e problemeve të mprehta të jetës së përditshme. Nga frika e së panjohurës, e dështimit, e pasigurisë për të ardhmen. Kulmi i mesazhit të Ngjalljes së Krishtit është çlirimi nga frika e vdekjes, e vdekjes sonë dhe e njerëzve tanë të afërm, frikë që na e ndrydh jetën. E kremtja e Ngjalljes nuk shpall thjesht një lajm, por na fton të marrim pjesë në lirinë që na fali Krishti.
Kjo liri, sigurisht mbështetet në besimin. Kisha, duke brohoritur në mënyrë dhoksologjike “Krishti u ngjall!”, nuk kërkon strehë në argumentime për të imponuar të vërtetën që predikon. - Sa janë besimtarë! “Të lumur janë të gjithë ata që besojnë...”. Mjafton, sigurisht, që siç na thotë apostull Pavli “të qëndrojmë në besim të themelosur dhe të patundur, e të mos luajmë nga shpresa e Ungjillit” (Kol. 1:23).
Ngjallja e Krishtit e shpërbën frikën, sepse bashkërendohet me një fuqi të mrekullueshme, të cilën ftohemi ta ndiejmë në një mënyrë të veçantë gjatë kësaj të kremteje të tërëndritshme: “që të njohim madhësinë e pafund të fuqisë së tij (të Perëndisë), (Efes. 1:19). “Këtë fuqi e tregoi te Krishti kur e ngjalli atë prej së vdekurish, dhe e vuri të rrijë në të djathtë të tij në qielloret, përmbi çdo autoritet e pushtet e fuqi e zotërim e çdo emër që të quhet jo vetëm në këtë jetë, por edhe në atë që vjen” (Efes. 20-21).
Kjo liri nga frika, dhuratë e Ngjalljes, duhet t’i japë formë pozicionimit të jetës sonë, “sepse ju, vëllezër, u thirrët në liri”. Por duke shtuar një qartësim në këtë rast: “vetëm mos e përdorni lirinë për shkak të mishit, po me anë të dashurisë, t’i shërbeni njëri-tjetrit” (Gal. 5:13).
Krishti, që është dashuria e personifikuar dhe e mishëruar e Perëndisë, me sakrificën e Tij mbi Kryq dhe fitoren e Ngjalljes shpalli qartë fuqinë unikale të dashurisë, që e çliron njeriun nga çdo formë frike. Sa janë të bashkuar me Atë në besim dhe dashuri, bëhen të denjë të jetojnë të vërtetën që zbulon Ungjillori Joan: “Frikë nuk ka në dashuri, por dashuria e përsosur e nxjerr jashtë frikën, sepse frika ka mundim (përmban ndëshkim), dhe ai që ka frikë, nuk është i përsosur në dashuri” (1 Jn. 4:18).
Vëllezërit e mi, le të gëzojmë pra, në mënyrë të veçantë gjatë këtyre ditëve të Pashkës, lirinë nga çdo lloj forme frike, duke e thelluar besimin dhe dashurinë tonë për Atë që mundi vdekjen, Zotin e jetës sonë. Për më tepër, le t’ua bëjmë të ditur edhe vëllezërve tanë të frikësuar se “Krishti u ngjall!”.
Me dashurinë e tërë shpirtit në Krishtin e Ngjallur,
+ Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë
Nessun commento:
Posta un commento